Zaadsmaakveredeling

Lieve mensen, het was me het jaartje wel. Voor mij althans. We rolden hier van de ene kleine naar de volgende grotere crisis. Ik ben blij als dit jaar voorbij is, met uw welnemen.

Nu ben ik wel uit hardhout gesneden en mij krijgen ze niet klein. Niet in het minst omdat ik grootbillig en rondborstig ben en ik heb onlangs gelezen dat grootbillige en rondborstige dames langer leven, meer stamina hebben en gelukkiger zijn. Dus. Goede kans dat ik me in 2018 weer op het pad der levenslustigen kan vervoegen. 

Ik heb nog een voordeel: Lustgenoot. Met hem is het leven zoveel beter. Mocht u misselijkheidsverschijnselen krijgt van deze zoetsappige ontboezeming, verderop in dit blog zal ik me wat robuuster gedragen. De zoetsappigheid blijft evenwel een rol spelen, zij het niet in de vorm van romantische liefdesverklaringen alswel met de opmerking dat zoet het beter doet dan bitter of zuur. Vooral als het om sappen gaat. Levenssappen wel te verstaan. Of om nog specifieker te duiden wat ik bedoel: zoetsappig zaad. 

 

Ik constateer namelijk,  dat de ene man de andere niet is en dat smaken geheel verschillen. Er zijn dames, echt waar, die het zaad van hun geliefde niet te pruimen vinden (waartoe ik overigens niet behoor). En, beste mannen onder mijn lezers, daar kunt u zelf geheel en al iets aan doen!

Lustgenoot en ik zijn gek op facials. Het valt daarbij absoluut op dat ik mijn geliefde bijzonder smaakvol vind. Over ontboezemingen gesproken. En als we de tijd hebben (hopelijk wat meer in 2018) dan nemen we het ervan. Zo raakten wij na de daad in rustigere vaarwateren en in gesprek. Dat soort momenten zijn bij ons altijd aanleiding voor heel vreemde gesprekken, tenminste, voor ons niets vreemds, maar wellicht voor de buitenstaanders.
Afijn, over smaak valt niet te twisten, dus ik kweelde tussendoor en nog warm van zijn grootmoedige donatie dat ik hem heeeeeeerlijk vind. 

 

‘Daar werken we dan ook voor,’ beweerde LG. ‘Huh,’ vroeg ik, ‘hoe bedoel je?’

‘Nou, gewoon, ik ben geen doorzuipende bierdrinker, geen drugsgebruiker en ik ben matig met vlees.’ Nu moet ik zeggen dat LG rustig een sigaartje meerookt en ook wel een flesje weg weet te werken op z’n tijd, maar verder heeft hij volkomen gelijk. LG leeft gezond en heeft een uitstekend gestel.

‘Wil je daarmee zeggen dat doorzuipende bierdrinkers niet zoetsappig zijn per definitie?’ vroeg ik nieuwsgierig. ‘Ik dacht dat er ook zoiets als genetische aanleg bestond!’

‘Bier is bitter, en zaad van stevige bierdrinkers ook.’

Wow, dat is een inzicht waarvan ineens heel veel puzzelstukjes op de juiste plek vielen. Mijn gedachten gingen uit naar mijn vriendin, die toch niet vies is van allerlei maar toch af en toe klaagt over de nasmaak. Kijkende naar haar echtgenoot en het pronte buikje dat hem voorgaat, vermoed ik dat hier bier in het spel is.

‘Als ik weet dat we tijd en ruimte hebben, eet ik veel fruit en drink geen bier. Voor jou, mijn liefje,’ voegde LG toe. Zucht, echt lief, om toch nog even zoetsappig te doen.

 

‘En hoe zit dat dan met asperges?’ vroeg ik op dreef. ‘Heb je je urine wel eens geroken na een braspartij als het aspergeseizoen weer open is? Ga je dan ook zo smaken?’ 

Verschrikt keken we elkaar aan. We zijn beiden zot op asperges. Hadden we dan nooit na het eten daarvan een smaak-test gedaan? Het is me in ieder geval niet opgevallen. 

Stellig neem ik me voor bij te houden wat LG drinkt en eet, zodat we daarna een smaaktest kunnen doen. Statische gegevens bijhouden om de ideale smaakcombinatie te creëren. Met veel proefondervindelijke experimenten, natuurlijk, die ik zelf mag uitvoeren. Zal dit alles leiden naar ‘Recepten voor zaadsmaakveredeling’? Zou toch best een leuk kookboekje kunnen opleveren.
Leuk weer, hoe de simpele vraag 'Wat eten we vandaag?' dan weer aanleiding kan zijn voor een invitatie tot een fikse vrijpartij.

Reactie schrijven

Commentaren: 0