Stemronde #9: het etherische dubbel

Het etherische dubbel

Sabrina staart naar de oplichtende nummers van de verdiepingen en leunt tegen de aluminium achterwand. Haar rammelende maag maakt hoorbaar dat ze geen tijd had voor ontbijt op deze kloterige maandagochtend. In de ruimte die het per verdieping geloosde kantoorvolk achterlaat, dijen haar gedachten uit naar afgelopen weekend en haar voyeuristische transcendente dromen. Ze maken haar ongemakkelijk en tegelijkertijd overvalt het ongeduld haar zodra haar brein weer ‘aan’ gaat op vrijdagavond. Kan dat wel, ieder weekend dezelfde man en zijn escapades zo bespieden?

De deur opent met ‘pling’ op de 25e. Opgelucht dat ze het kleverige liftgefluister kan achterlaten stapt ze op het grijze tapijt. Sabrina zet zichzelf ‘uit’ om zich gevoelloos te concentreren op haar werk. Vrijdagavond pas zal ze weer vol verwachting in bed gaan liggen, haar ogen sluiten en op zoek gaan naar de man die haar al weken in zijn ban heeft. Ze zal het hem binnenkort durven zeggen: ‘Maak me gelukkig, kom klaar in mijn gezicht!’ 

Ze zal dan vrij zijn en het gewoon doen en niet alleen maar toekijken hoe hij een ander neemt, hij zal eindelijk van háár zijn. Met dit vooruitzicht sluit ze tegelijk met de lamellen van haar kantoor de luiken in haar hoofd.

Ondertussen

Met de soepelheid van een panter slingert Lloyd zichzelf over de muur. Buiten adem hurkt hij op de vuile betonnen grond en lacht hardop, hij heeft het weer geflikt! Eventjes voelt hij aan de bult in zijn broekzak, het resultaat van zijn ‘zakendeal’.

’Zeker 2.000!’ grinnikt hij. De adrenaline giert door zijn gespierde lijf. 

‘Ff practice voor gig vrijdag?’ appt hij naar een vriend die in de buurt woont. ‘Ben je osso?’

Tijdens de korte wandeling voelt hij nog steeds de opgeladen geilheid die hem vanochtend vroeg deed ontwaken en hem al de hele dag ophitst.

‘Nog even volhouden tot vrijdag,’ denkt hij, vastberaden een lekker wijf en een zacht bed te scoren na zijn optreden. Hij hoeft alleen maar één van de sappige vruchten te plukken die zich voor het podium aan hem presenteren.

Vrijdagavond

 ‘Yo, Lloyd, chickies bij de deur vragen of je op gaat vanavond,’ zegt zijn manager.

‘Zeker als hel bro,’ antwoordt hij, ‘met een nieuwe vibe, ‘t wordt lit man.’

Lloyd’s snelle tong en het feit dat hij een van de weinige blanke rappers is maken van hem een spektakel. Een donker meisje met witte leggings, haar stevige billen provocerend afgetekend, lacht uitnodigend. Hitsig ziet Lloyd al voor zich hoe hij op die rijpe kont zal slaan tot het lillende vlees voor hem wijkt. Na zijn gig springt hij van het podium, pakt zonder haar naam te vragen haar hand en loopt richting de uitgang. Binnen een half uur liggen ze in haar warme en willige bed.  Er is geen verleiding noch een voorspel. Op dit podium is alles simpel en duidelijk: ze neuken als beesten, hard en bruut, met geen ander doel dan het verlichten van de spanning. Bij zonsopgang laat hij haar uitgeput achter en schrokt in een uitstekend humeur een ontbijt van eieren met spek naar binnen in de cafetaria.

‘Ik heb een break nodig,’ denkt hij. ‘Ik heb ‘t geld, waarom niet chillen in wat luxe zometeen? 

Maar zodra hij één van zijn matties ziet aan de overkant van de straat, springt hij op om zijn volgende slachtoffer te vinden. Pas aan het einde van de ochtend strijkt hij neer in het Hilton.

Sabrina’s zaterdagmiddag

Een intensief verlangen naar dat nieuwe gevoel van vrijheid stijgt boven haar gebruikelijke geremdheid uit. Wandelend in een zonovergoten park snakt ze nu al naar de levensechte dromen die de ondraaglijke grijsheid van haar leven verdoven. Zijn gefluister, ritselend als een flinterdunne bladzijde uit de bijbel, het duizelingwekkende pompen van zijn billen, de echos van zijn smeuïge tong...ze rilt weer van genot bij het beeld van dat donkere meisje vannacht en hoe rücksichtslos hij haar nam. Ze heeft alles gezien, gevoeld bijna, alsof ze hen kon aanraken.

‘Het doet gewoon fysiek pijn, alleen toekijken,’ denkt ze verbaasd en besluit ter plekke naar huis te gaan.

Buiten is het een gewone zaterdag, met mensen die hun gewone zaterdagse dingen doen. Ze zullen zich niet bewust zijn van de jonge vrouw die krols haar eigen dijen kneedt, op zoek naar haar astrale minnaar in de krochten van haar geordende geest.

Eindelijk

Rond drieën opent Lloyd voorzichtig zijn ogen. Scherp licht snijdt door een reet van de gordijnen, als een corona bij een zonsverduistering. In een reflex reikt hij naar zijn broekzak om zeker te zijn dat zijn buit daar nog zit. Naast de bundel papiergeld vindt hij zijn opstandige stijve, trekt zijn broek wat omlaag en komt een hand om zijn ballen. 

De grote warme kont van het meisje gisterenavond doemt op. Terwijl hij in zijn aanzwellende pik knijpt, geilt hij zich op aan de herinnering hoe hij haar volle lichaam voorover duwde en zijn ongeduldig trillende paal tussen die donkere malse bollen liet glijden. Hij trekt zich af, meedogenloos snel. 

Lloyd is niet eens verbaasd als vanuit het niets haar timide borstjes langs zijn benen strelen. Onzichtbaar aanwezig, zoals hij haar al vaker heeft gevoeld. Zijn zak prikkelt als ze gulzig de gevoelige huid tussen zijn ballen en zijn aars naar binnen zuigt. 

Hij voelt haar adem en haar tong en haar gretigheid en het kan Lloyd niet schelen of ze een visioen is of iets anders. 

Maar deze keer ziet hij haar levensecht voor zich, haar mond geopend, haar tong smekend uitgestoken. 

‘Spuit in mijn gezicht, toe dan!’ 

Brullend geeft Lloyd haar zijn levenselixer. Dikke stralen druipen langs haar wangen en haar kin, die ze als een tevreden kat aflikt.  

Na een paar minuten komt hij terug in de realiteit van de hotelkamer.  Haar transparante etherische lichaam beroert zijn huid. 

‘Je maakt me zo gelukkig als je in mijn gezicht spuit,’ fluistert Sabrina moedig.

Lloyd knikt. De volgende keer zal hij háár doen, belooft hij zichzelf en hij verheugt zich nu al op haar dijen die zich om zijn hoofd klemmen.