Voetjevrijen

Voeten zijn een zeer gevoelig onderwerp in Huize Daen. Mijn voeten zijn een soort graadmeter van allerlei onrustigheidjes in mijn lijf en leven. Ze zijn dan ook niet zomaar door iemand aan te raken.  In het verleden, als al te enthousiaste would-be-lovers mijn gehakte voeten onder de tafel opzochten, trok ik ze vliegensvlug terug, veilig onder de stoel. Mijn voeten zijn in die zin intiemer dan mijn blote kont, nou ja, bij wijze van spreken. Ik snap die voetfetisjisten wel, al behoor ik er zelf niet toe. Voeten zijn, net als ogen, zoiets als de spiegel van de ziel. Ahum.

Ondertussen is mijn Lief-en Lustgenoot wel aan mijn voet-restricties gewend. Hij zal ze nooit ‘zomaar’ aanraken en respecteert ze. Zo zijn mijn voeten gewend geraakt aan zijn warme handen. Sterker nog, als we eens een avondje buizen (jawel, zelfs bij ons komt dat voor), wil het wel eens gebeuren dat hij zijn magische handen om mijn voeten heenvouwt en ik dat fijn vind. Bij hem wel. Waarmee maar weer eens onomstotelijk bewezen is, dat Liefde lijfelijk meetbaar is.

Vannacht kwam ik lastig in slaap. De onrust had mijn lijf veroverd.  Ik luisterde naar het zachte ademen van mijn liefste. Meestal word ik daar wel rustig van, met mijn wang tussen zijn schouderbladen en tegen zijn warme rug en kont aangekropen. Dan kan de wereld vergaan want ik lig zo lekker en dan doezel ik tevreden naar een andere dimensie.

Vanavond niet. Ik ben jaloers. Jaloers dat hij zo heerlijk slaapt en ik niet. Ik leg mijn voeten tussen zijn kuiten voor een beetje verwarming, maar dat helpt helemaal niets. Mijn voeten zijn te eigenwijs vannacht. Ze willen Hele Hoge Hakken aan en door de kamer lopen. Klik-Klak. Ze willen zijden kousen aan. Hoe langer ik daar lig, hoe meer aandacht mijn voeten vragen. 

Om mijn Lief niet wakker te maken door mijn gezucht en gedraai sluip ik zonder Hakken en zonder Kousen het bed uit en de trap af. Met een kopje thee en verstoord opkijkende heer Ziggel maan ik de manifestatie van mijzelf aan het uiteinde van mijn benen tot kalmte.

Met een kussentje onder mijn hoofd sluit ik de ogen. Ik heb een levendige fantasie, mocht u dat nog niet zijn opgevallen en het duurt niet lang of de eerste beelden en gedachten ploppen tevoorschijn. Ik vermijd het onderwerp ten allen tijden als het over voetenerotiek gaat, erotiek en voeten zijn te intiem naar mijn gevoel om te worden gedeeld met de wereld. Maar vanavond ontkom ik er niet aan. 

Ik denk aan mijn onuitstaanbaar lekker slapende lief. En vooral aan als hij wakker is om leuke dingen met mij te doen. Aangezien masturberen het beste slaapmutsje ter wereld is, gaan mijn handen als vanzelf richting de erogene zones. In de hoogste staat van opwinding, bedenk ik hem met mij mee te doen. Ik hou ervan naar hem te kijken als hij masturbeert. Hoe zijn handen bewegen en zijn spieren aanspannen. Hoe zijn mond dan opengaat. Hoe hij naar mij kijkt en me uitdaagt. Hoe het kopje allengs rozer wordt en glimt. De kleine geluiden die hij maakt. Brrr.

En dan komt het. Op mijn moment supreme droom ik de climax van Lustgenoot als een slingerworp over mijn voeten. De idee van zijn warme zijdezachte heerlijk geurende zaad, dat langzaam van mijn wreef afglijdt, brengt me in vuur en vlam.  En ik bereik mijn toppunt bij de gedachte dat het tussen mijn tenen druipt. Haaaallleeelujahhhh!

Bedremmeld kom ik weer op aarde. Wat is dit nu, ben ik ineens toch een voetenfetisjist? Een beetje meer geneigd tot slaap sluip ik weer naar boven en kruip tegen hem aan en leg mijn koude voeten tegen zijn warme gespierde kuiten.

‘Alles ok schatje? Wat was je doen?’ vraagt Lustgenoot met dubbele slaaptong.

‘Voetjevrijen,’ zeg ik beduusd en leg mijn wang tegen zijn schouderbladen. Ik denk dat wij morgen bij de buis niet veel van de film zullen zien.