Liza Daen
Voor de 3e ronde van de erotische schrijfamarathon hebben we de opdracht het verhaal te beginnen met de woorden "Zij probeert zich te herinneren wie haar de sleutel heeft gegeven". Het verhaal
mag 250 woorden lang zijn.
Mijn inzending "Zalvende Liefde" behaalde de 4e plaats waarmee ik op de 3e plaats kom in het klassement (klik hier voor de uitslag). Blij mee!
Zalvende Liefde
Ze probeert zich te herinneren wie haar de sleutel heeft gegeven. Was de sleutel het verzengende verlangen dat hij in haar achterliet, toen hij haar tegen de boom nam en zijn handen in het zachte
vlees van haar billen begroef? Of was zij zelf de sleutel, zij die dit verlangen heeft gekoesterd?
Kiezend tussen vrees en lust treuzelt haar hand voor het slot. In de bewegingsloze stilte flitsen de herinneringen aan zijn bedwelmende geilheid door haar hoofd.
Daarom is ze hier, voor hem. Alles wat ze hoeft te doen, is naar binnen gaan. Ze draait de sleutel en beslecht alle drempels.
Binnen, aan het einde van de donkere gang, glinsteren zijn ogen als ze naar hem toeloopt.
‘Ben je daar?’ vraagt hij.
‘Je weet dat ik niet kan wegblijven, mijn Tovenaar,’ fluistert ze terug.
Zonder haar pas te onderbreken laat ze langzaam haar veel te zware jas van zich afglijden en stapt vloeiend uit haar rokje, haar dijen warm en vochtig.
Uitnodigend buigt ze voorover en spreidt haar benen. Hij aarzelt niet en dringt met zijn warmte bij haar binnen. En hoe dieper hij in haar glijdt, hoe meer ze begrijpt dat haar begeerte en zijn hardheid samen slot en sleutel vormen en de deuren openen naar hun hart.
Zijn vurige stoten zijn als magische vlammen en ontbranden het orgasme waar ze zo naar heeft gehunkerd. Vervuld valt ze op haar knieën.
‘Ik zalf je met mijn liefde,’ zegt hij ontroerd en wrijft zijn zijdeachtige zaad uit over haar billen.
Reactie schrijven
Liza Daen (maandag, 18 september 2017 00:15)
Het commentaar van enkele lezers:
Een waardige 2e plaats voor dit verhaal. Uit de manier waarop het is geschreven, spreekt de onherroepelijkheid van lust en liefde, dat vind ik mooi gedaan. Ook de interpretatie van de verplichte “sleutel” vind ik origineel: “Was de sleutel het verzengende verlangen dat hij in haar achterliet … Of was zij zelf de sleutel, zij die dit verlangen heeft gekoesterd?” Heerlijk!
Eén kleine opmerking bij dit verhaal. De tweede alinea begint met: “Kiezend tussen vrees en lust treuzelt haar hand voor het slot.” Maar ‘kiezen’ geeft een actie aan, terwijl haar hand juist treuzelt. Deze tegenstelling haalde mij een beetje uit het verhaal. Je zou hier ‘aarzelend’ of ‘heen en weer geslingerd door’ kunnen gebruiken. En: “mijn Tovenaar”? Ik ben benieuwd wie de schrijver of schrijfster van deze inzending is ;-).
Je probeert het woord sleutel een dubbele betekenis te geven, maar mij ontgaat het volkomen. Je doet een verwoede poging om poëtisch te zijn, maar ik vind het allemaal een beetje ‘te’.
De auteur heeft een register van prachtige woorden uit de kast getrokken en dat leest bijzonder prettig. Voorbeeld: haar begeerte en zijn hardheid vormen samen slot en sleutel. Gewoon mooi! Opmerking: Het gaat om een sleutel, een tastbaar voorwerp, want ze opent een deur. Ik begrijp uiteraard wat de auteur bedoelt, maar op de een of andere manier kloppen de tweede en derde zin dan niet helemaal. Verder niets dan lof voor dit verhaal.
Poëtisch , mooie beschrijvingen, toch raakte dit me niet zo …