Vochtigheden

Zet mij onder de douche, in een bad, in een sauna of, hallelujah, in de woeste zee of een onder waterval, en ik ben gelukkig. Water heeft iets magisch. In water voel ik leven en waar leven is, is lust.

Zelfs als het buiten stormt en de regen tegen de ramen striemt, kijk ik graag naar hoe de druppels loom langs het raam naar beneden glijden. Alles wat met water en druppels te maken heeft, is voor mij een erotisch beeld.  Op de een of andere manier nodigt het me uit om met mijn vinger er doorheen te gaan, het op te likken, er in onder te dompelen: afijn, u get the picture.

Vocht en water en druppels doen mij denken aan de tranen van lust die, gewild of ongewild, vrijkomen bij warme gedachten, erotische fysikiteiten of anderszins. 

In huize Daen is de uitdrukking: ‘Ik voel nattigheid’ geen aankondiging van een desastreuze ramp, maar van een evenement van prettiger aard.

Onlangs schreef ik een verhaal (het verslag) over het mannelijke orgasme voor de oktober workshop van EWA. Het was eigenlijk geen verhaal, maar een soort van poëtische porno: een aaneenschakeling van heerlijke nattige beelden in mijn hoofd op het papier gespoten, zo te zeggen.

Het schrijven inspireerde en leidde naar allerlei plezante filmpjes van ejaculerende en zeer vochtige aard, maar ook naar allerlei zinnen en frases die met nattigheid te maken hebben. Zulke zinnen houd ik bij in een boekje. Uitermate vermakelijk als ik op zoek ben naar inspiratie als ik een inspiratieloos momentje heb. De ene bladzijde vol gepend met zinnen over bondage, de andere over pijpen of masturberen of, zoals nu, over nattigheden en ejaculaties. Ik vraag me wel eens af, als het boekje mij zou overleven, hoe vreemd dit zal toeschijnen aan de erven die mijn nalatenschap doorspitten.

Enniewee, ik dwaal weer af, vochtigheden hebben mijn grote aandacht. In veel van mijn verhalen komen aangename spuitfestijnen op de een of andere manier aan de orde.  Kennelijk laat ik mij graag inspireren door de waterkracht en dat gaat vanzelf. Niet voor niets is er pas leven mogelijk met zuurstof en water (en vast nog wel iets, maar dat laat ik gemakshalve even achterwege).  Levenslust kan wat dat betreft voor mij niet bestaan zonder nattigheid. Zou Lustgenoot mijn voorliefde voor alles wat stroomt en vloeit en druppelt en spuit niet delen, waren wij niet zo’n uitermate goede match geweest.

Dit wetende en van uitdagingen houdende, heb ik mezelf een nieuwe uitdaging gesteld: ik wil een erotisch verhaal produceren zonder vocht. Vraag me niet waarom ik zulke dwaze dingen doe, ik hou er nu eenmaal van.  Maar jemig, ik ben nu al een paar weken bezig en het is mij nog steeds niet gelukt. Het lijkt er naar toe te gaan, dat er geen fysieke interactie kan bestaan zonder nattigheid! De invalshoeken worden daarmee steeds gekker. Een orgasme? Nop...nat! Pijpen? Gaat niet...speeksel enzo. Penetratie? Zucht...u raadt het al, een no-no. Ik kom daarmee niet veel verder dan strelen, knevelen, spanking, bondage en droogneuken. Maar ja, achter de schermen van deze heerlijkheden worden dames toch geil en nat en worden de heren onderworpen aan voorvochtigheid. Hoe moet dit nu verder? Kan erotiek bestaan zonder vocht?

Langzaam kom ik tot de conclusie, dat het een onmogelijkheid is. Nu houd ik niet van opgeven en zeker niet van mijn uitdagingen niet kunnen vervullen. Maar met de gedachte dat Lustige Erotiek niet bestaat zonder nattigheid, kan ik wel leven.

Zou het daarom zijn dat ejaculaties en vochtigheden van beide sexen mij mateloos inspireren? Zo de natuur in de macrokosmos water nodig heeft om te bestaan en te groeien, zo zijn liefdessappen en vloeibare lust een bron van leven in de microkosmos, als wateren die onze ziel doen ontkiemen. Mooie gedachte...