Iemand een Paaseitje?

Terwijl half Nederland geniet van een vrije Goede Vrijdag, gaat bij Liza de noeste arbeid vandaag gewoon door. Dat geeft niets, zo gaat dat soms in het leven. Ik kijk
uit naar een net iets langer weekend, een extra heerlijke dag om in Lustigheid te verpozen.

Het schrijfwerk voor dit weekend broeit al in 
hoofd. De afgelopen weken heb ik veel geschreven: voor mijn eigen blogs, voor de EWA erotische schrijfmarathon, voor een nieuwe column in Shave-up en voor een nieuwe verhalen-reeks die binnenkort groots wordt gepubliceerd (sssst, geheimpje, vogende week hoort u waar en hoe). Heerlijk, als je in zo’n flow zit!

Er zit een keerzijde aan deze verrukkelijke medaille. Het is dus bijna Pasen. Ik ben verre van een praktiserende Paasvierder (ik ben geloof ik de minderheid die weet wat er gevierd zou moeten worden). Maar paaseitjes....oh Lord, daar kan ik niet van afblijven. Een verschrikkelijke verslavende traditie die ik niet kan weerstaan. En dan vooral tijdens het schrijven. Terwijl ik peins over mooie geile woorden en opwindende scenes visualiseer, bijt ik meedogenloos het topje van het eitje en likt mijn tong de praline-vulling langzaam eruit.
Brrrr, te lekker! 

En als het eerste ei over de spreekwoordelijke dam is, volgen er in rap tempo meer. En meer. Vooruit, nog eentje dan. Aan het einde van het verhaal, ben ik misselijk en wil ik nog steeds meer eitjes. Zucht. MIjn
weegschaal zal meedogenloos toeslaan over een paar dagen.

Uiteraard doe ik mijn beklag bij Lustgenoot. Dat die paaseitjes eigenlijk verboden moeten worden. Dat ze voorzien zijn van verslavende stoffen, expres, net als tabak. Dat ik een kartonnen bordje zou moeten dragen om mijn nek “verboden voor paaseitjes”. Het maakt geen
indruk op Lustgenoot. ‘In het weekend gaat dat er wel weer af, ik heb een aangename remedie,’ is zijn enige respons.

Hmm, daar gaat de fantasie van werken. Die ik aansluitend opschrijf. Met paaseitjes.

‘’Bij de paasbrunch ligt een mooi pakje naast mijn bord. Een strak doosje met goudkleurig papier en een strik.  Ik ben verbaasd: geen boek deze keer? Lustgenoot glimlacht vaag en zegt dat ik het pas na het nuttigen van de brunch mag openmaken. Hij weet hoe lastig ik dat vind, wachten. Stiekem schud ik het doosje. Het rammelt en het is heel licht. Geen parfum dus. Lustgenoot doet het erom: hij drinkt slokje voor slokje zijn koffie, snijdt zijn broodje omzichtig, denkt zeker een minuut na over wat hij erop zal smeren en praat ondertussen, met het mes in zijn in de lucht zwevende hand, over ditjes en datjes. Zodra hij, ein-de-lijk, het laatste hapje heeft genomen en zijn bord wat van zich afschuift, val ik aan op het doosje. Hij grinnikt om mijn verwachtingsvolle blik. ‘Goed dan, maak maar open.’

Ik ben zuinig en duurzaam van aard, dus haal voorzichtig het strikje eraf en peuter de plakbandjes los zodat ik het prachtige papiertje nog eens kan benutten. Het doosje is wit, er staat niets op. Met kloppend hart maak ik het open. Ontsteld zie ik er een lila gekleurd paasei in zitten. Nog meer paasei? Lustgenoot voegt er luchthartig aan toe, dat het wel een paasei op batterijen is. En een afstandsbediening heeft. Dus als ik me nu douche en daarna even op bed wil liggen?

Ik laat het me geen twee keer zeggen. Met het scheermes voor een heel glad doosje mijnerzijds prepareer ik me voor een paasbrunch-toetje. Lustgenoot brengt het eitje in. Ik voel het wel zitten, maar het doet verder niets. En in plaats van dit paasfeestje een warme afdronk te geven, maant Lustgenoot mij me aan te kleden zodat we op paasbezoek kunnen gaan. Ik sputter dat ik geen zin heb, tot hij in zijn broekzak reikt en een klein kastje eruit haalt.  
‘Ook niet als deze mee mag?’ vraagt hij, en frommelt wat met het kastje. In mij, zo’n beetje op het meest gevoelige vrouwenplekje dat bestaat – de G-spot- vangt een zacht trillen aan dat langzaam toeneemt. Ooeh, kir ik, dit is best leuk.
Lustgenoot zegt dat ik op moet schieten, maar zet ondertussen de trilfreqquentie van het paasei steeds hoger. Ohlala, het duurt niet lang of Liza is zo Luscious dat van aankleden niet veel komen kan, behalve dan dat ik komen ga."
 

Wat Lustgenoot nog niet weet is dat ik ook een paasei voor hem op het oog heb. Een paasei voor mannen. Voorwaar, het bestaat! Ik heb ze gevonden bij de leuke shop van mail & female in Amsterdam, zoek maar op, het Tenga Aftrekeitje! Voor eenmalig gebruik. Ik vind het dolkomisch, al ben ik ook reuze nieuwsgierig hoe zo iets zal voelen. Aangezien het voor eenmaligheid bestemd is, peins ik vanachter mijn bureau of, hoe en vooral ook wanneer ik hem dit zal geven. Tijdens de paasvisite bij mijn moeder tussen de chocolade eieren verstoppen lijkt me minder succesvol. Misschien bij de paasbrunch?

Terwijl ik zojuist wederom een chocolade paaseitje in mijn mond zuig, stel ik me dromerig voor hoe de toepassing van het Tenga-ei eruit zal zien. Ik heb een filmpje ervan gezien, maar dat is met een glazen dildo als demonstratie-vrijwilliger. Zo iets real-life voor mijn ogen zien is een prachtig doel en streven voor het paasontbijt, vind ik zelf. Niet alleen een opwindend fantasiebeeld, maar ook een beetje komisch. Wat doet men na zo’n ei-beurt met het ei? Ook daar zijn enige scenario’s voor te bedenken. Ze trekken in mijn vunzige brein allemaal voorbij. Een mooi eiwit-rijk drankje,  geserveerd in het Tenga-ei als eierdopje? Een paashoedje voor de paashaas? 

Welaan, ik geloof zowaar dat aan dit einde van deze drukke week serieuze zaken geen kans meer maken en dat nu zelfs de meligheid winnen gaat van de mijn niet aflatende Lustigheid. Tijd om het weekend in te gaan en te genieten van het Lustige Leven.

Ik wens u allen een heerlijk paasweekeinde, lieve lezers. Met heul veel paaseitjes!