Speelgoed speelt goed

Een beetje zelfbewuste moderne vrouw heeft tegenwoordig haar eigen speelgoed in de kast. Waar de heren met boystoys spelen, zoals allerlei electronica, of zich op het internet begeven in het land der lusten met een stapel tissues en wat babyolie bij de hand, zo hebben de dames onder ons een vibrator, dildo of zelfs een buttplug in het nachtkastje. Even in cliche’s gedacht wellicht, maar ik kan me niet onttrekken aan het idee dat het min of meer ook wel zo is.
Helaas zijn er ook nog hele vrouwenvolkeren, vindbaar in alle rangen en standen, van villawijk tot vinexwijk, die zich nog niet laven aan het speelgoed. Wellicht dat dit in de toekomst drastisch gaat veranderen.

Dat hip en happening zich tegenwoordig wel wijdt aan het ontwikkelen der speelsheid vind ik een zeer positieve ontwikkeling, Want waarom zouden wij dames moeten wachten op het lessen van de dorst? Of zelfs net moeten doen alsof er geen dorstigheden zijn, zoals in sommige, helaas mij bekende, kringen wordt verwacht van een keurige mevrouw?

Ik zeg: wég met alle die keurigheid. Wat hebben we er aan? Ontbloot uw borsten, spreid de dijen wijd en neem het goed van uw Tarzan, Dol-Fijn of, oehlala, The Master of the Universe: The Magic Wand!

Ik kan dat roepen.  Ik ben namelijk een dame van de rust, reinheid en regelmaat. Van de structuur en discipline. Goed voor lichaam, geest en ziel om drie keer per dag met of zonder speelgoed de lusten te uiten in een kort of lang orgasme. Ok ok, ook ik haal dat niet, drie keer per dag. Op een gewone doordeweekse werkdag is dat mission impossible.  In de vakantie daarentegen…

Een orgasmisch intermezzo is niet noodzakelijkerwijze  met speelgoed. De eigen handen zijn hiervoor ook prima toegerust en altijd bij de hand, wat natuurlijk een ongelooflijke uitvinding der natuur is.  Voor de afwisseling is het wel leuk, dat speelgoed. Vooral in de avond voor het slapen gaan, als mijn fantasie hoogtij viert. 

Ik geef hier echter grif toe, dat bij tijd en wijle zelfs mij het speelgoed verveelt. En mijn eigen handen ook. Verworden tot een routinematig slaapmutsje. Er zijn echt momenten dat er werkelijk niets, helemaal niets, boven de heerlijke handen, het warme lichaam en de tomeloze gewaardeerde geilheid van Lustgenoot gaat. Huid op huid, een Man van Vleesch ende Bloed. Vanwege de onvoorspelbaarheid. Het kloppen van het hart. De overgave. Het spel. En nog eerlijker: er zijn momenten dat zowel Lustgenoot als het Speelgoed gezamenlijk een verrukkelijke chaos creëren die onvervangbaar is.  Lustgenoot is namelijk een zeer creatief bedenker van hemeltergende situaties, waarvan hij weet dat Liza er geheel weerloos voor is. Bless him!

Zoals de Magic Wand vastgebonden aan mijn been en gericht op het Hart der Spelen, no escape possible.  Of zoals Mr Buttplug die aan de achterzijde meedoet terwijl Lustgenoot de voorzijde fêteert. Dat is evenwel van een geheel andere orde dan het snelle slaapmutsje aan het einde van een vermoeiende werkdag. 

Kortom: speelgoed is leuk. Als aanvulling op het gehele scala aan Lustescapades. Ik kom hier op, omdat ik vandaag een stukkie las ergens rondzwervend op het net, over een brits onderzoek. Mevrouw de onderzoekster voorspelde dat wij over 50 jaar wellicht eerder relaties hebben met robotica dan met Echte Mensen.  Alle fysieke Lusten zonder de psychische lasten, so to speak. Geen verfrommelde sokken in de badkamer. Geen gezeur over wie er op het natte plekje moet liggen. Geen gedoe over de boodschappen en wat-ben-je-stil-waar-denk-je-aan gemekker. Keurig passend in de gemaksgerichte instant maatschappij. Hoewel ik dus hartstikke pro-speelgoed ben, sloeg mij hierbij toch de schrik om het hart. Ik wil helemaal geen kant-en-klare-doet-alles-wat-ik-wil-hij-is-net-echt robot. Ik wil een Echt Mensch als Lustgenoot. Onvoorspelbaar. Warm. Lachen. Huilen. Mijn best moeten doen.  Horen hoe hij ademt.  Moeten smeken of hij me neemt...Me afvragen of hij net zoals ik...enzo. Dat robots over 50 jaar wellicht meer ontwikkeld en slimmer zijn dan wijzelf, dat de behuizing net aanvoelt als echte huid, dat ze ook onvoorspelbaar gedrag kunnen vertonen...het zal allemaal waar wezen. Eerlijk, ik geloof dat wel.
Maar dan nog…wil ik het bloed van Lustgenoot door zijn aderen voelen razen als hij in de afgrond van Lust mij mee laveert. 

Speelgoed speelt goed. Vooral en bovenal met Menschen. Ach, misschien ben ik straks, als ik er nog mocht zijn over 50 jaar, een der laatste Mohikanen. En behoort de Magic Wand tot de wereld der fossielen. En liggen Lustgenoot en ik in een deuk om “de primitieve speelgoedjes” van weleer.