De Knie van de Kerstman 31-01-15

EWA 31 januari 2015
Thema: schrijf een erotisch verhaal over kerst en/of nieuwjaar,
in 1500 woorden.

Op mijn lijst aan Santa stond het duidelijk geschreven: "Geen Pakjes maar één Groot Pak". Ik doelde hierbij op een cadeau van enige omvang, niet weer een paar flutdingetjes waar ik snel op uitgekeken zou zijn. Zoals plastic oorbellen, een goedkoop sjaaltje of een ijsschep terwijl ik geen vriezer heb. Ik vond dat ik dat wel kon zeggen tegen Santa. Hij wist toch zeker ook wel dat ik het hele jaar braaf was geweest.

Op kerstavond zette ik lief en verwachtingsvol　een beker melk en een schaaltje koekjes neer, voor Rudolf met name. Die met de rode neus. Vast zo rood geworden omdat hij　die stak in allerlei zaken waar rendierneuzen niet in horen te zitten. Juist daarom, nieuwsgierige neuzen verdienen extra koekjes. Ik wilde vroeg slapen, zodat de tijd naar kerstochtend snel voorbij zou gaan. Maar eenmaal in bed kon ik de slaap niet vatten. Onbewust luisterde ik de hele tijd of de arrebelletjes al rinkelden. Met mijn ogen dicht zag ik telkens de rode ronde neus van Rudolf voor me. En de witte handschoenen van Santa. Weer ging ik mijn herinneringen na: was ik echt heel lief geweest het afgelopen jaar? Twijfelachtige situaties vlogen mij door het rusteloze brein. Zoals in het voorjaar, toen ik op de vrijwilligerscentrale het verzoek kreeg iets langer te blijven om de roosters af te maken. Het was een heel warme dag, ik voelde me plakkerig en daardoor wat baldadig. De coördinator van deze club is een zeer gedreven dame, ambitieus tot op het bot. Haar werk voor de vrijwilligers is niet ingegeven door sociale bewogenheid, maar door haar aspiraties op het politieke vlak. Nu moet iedereen dat voor zichzelf weten, maar ik had wat minder op met haar. Ik werkte daar maar 2 uurtjes per week om ondersteuning te bieden aan de ingewikkelde roosters van mensen die dan weer wel en dan weer niet konden bijspringen bij de gemeentelijke activiteiten in buurthuizen, bejaardenhuizen en speeltuinen. Ik probeerde nog een smoes om onder haar verzoek uit te komen zonder gezichtsverlies, maar haar opgetrokken wenkbrauw maakte al snel dat ik toegaf.

De andere collega’s zwaaiden af en ik bleef alleen met haar achter. Door de warmte die in het gebouw bleef hangen en het feit dat ik bedacht alleen in de kamer te zijn, deed ik mijn bloes open. Ik had er een decent hemdje onder aan, maar de contouren van mijn borsten waren toch duidelijk zichtbaar. Ik zette de ventilator recht voor me en deed zuchtend de files open met alle aan- en afmeldingen die in de loop van de middag waren binnengekomen. Inwendig zat ik wat te mopperen: kennelijk was het warme weer een reden niet aan beloftes tegemoet te komen. Het zou weer een hele klus zijn om het geplande evenement over drie dagen te voorzien van voldoende menskracht. Ik sloot mijn ogen even toen de ventilator een aangename bries tegen me aan waaide. Mijn tepels werden stijf van de vlaag koelheid die er langs streek. Ik raakte ze even aan, als om mezelf wat op te laden. Toen ik mijn ogen open deed stond Katja, de coördinator, met een vreemde blik voor me. "Heb je het zo warm meisje?" vroeg ze, veel aardiger dan ik van haar was gewend. Ik knikte en wilde me over de schema’s buigen. "Je mag je bloesje wel uit doen hoor, er is verder toch niemand hier", zei ze toen. Ik voelde me wat ongemakkelijk, zo alleen met haar. Maar verlangde er naar om dat plakkerige bloesje uit te doen, dus deed ik het maar uit.

Ik zag dat Katja naar me keek, of beter gezegd, naar mijn stijve tepels. Ik had nooit kunnen bedenken wat ik toen deed, zomaar, ik denk dat ik bevangen was door de warmte, baldadig, en de lastige taak van de planning wilde uitstellen. "Vind je mijn tepels lekker om naar te kijken Katja?" Terwijl ik dat vroeg, stond ik op, tilde mijn hemdje op en ging met mijn witte bh zo voor haar staan. "je mag ze wel even aanraken als je wilt". Katja keek gebiologeerd naar mijn tepels die door de kanten bh stof heen prikten. Haar handen trilden niet eens, toen ze die rond mijn borsten vouwde. "Ze zijn te lekker om niet naar te kijken", zei ze, en haalde mijn borsten uit de cups. Ze boog wat door haar knieën en zoog aan mijn tepels, hard naar binnen, haar tong erom heen draaiend. Wat eigenlijk begon als een uitdagend verzetje, mondde uit in een onverwacht genoegen. Puntje bij paaltje echter, liet ik haar alleen aan mijn borsten zuigen. Toen ze haar hand op mijn billen legde en langzaam mijn rokje omhoog wilde schuiven, kwam ik met een schok terug in de realiteit. Dit was Katja! De strenge, bazige en vervelende Katja. Misschien wilde ik haar zo op haar nummer zetten. Bruusk duwde ik haar handen weg en trok me los van haar gulzige lippen. Ik deed mijn hemdje naar beneden en zei, een beetje bars, "Ik wil op tijd naar huis, dus ik maak het rooster snel af". Katja kneep haar ogen tot spleetjes, en zei met een ijzige stem "Zoals je wilt". Ze draaide zich om en keurde me daarna geen blik meer waardig. Na een uurtje stilzwijgend te hebben doorgeploeterd, groette ik haar kort en verdween snel naar huis. Dat was toch niet zo　lief geweest, dacht ik in mijn bed.

Terwijl ik zo mijmerde　over het afgelopen jaar, hoorde ik plotseling gerommel beneden. Santa! Ik stond op, schoot in mijn peignoir en roze muiltjes en sloop de trap af. Om de hoek van de kamerdeur hoorde ik kleine stemmetjes. "Ja hoor Santa, we zijn hier op het goede adres. Kijk maar, daar staat haar foto. Wacht, ik zal u even het boek geven, daar staat toch echt in dat deze brave jongedame niet altijd zo braaf is geweest". Ik schrok ervan. Zouden ze het ook weten van Katja? Ik had nu ook een beetje spijt van de lijst die ik had neergelegd. Zou ik die nog weg kunnen pakken voordat Santa die zou zien? Ik hoorde dat ze het schaaltje met de koekjes oppakten, er eentje opknabbelden en daarna een slok melk namen. Met volle mond zei één van de elfen "Breng ook een koekje aan Rudolf, staat op het briefje, dat ze voor hem zijn." Mooi, als er eentje weg zou gaan, dan kon ik misschien ongemerkt dat verlanglijstje weggrissen. Ik wachtte even en keek om de hoek van de deur. Recht in het gezicht van Santa, die me duidelijk al stond op te wachten. "Zo, jongedame, ben je daar? Kom jij maar eens even hier!". De moed zonk me in de schoenen, wat klonk hij streng! Schoorvoetend ging ik naar binnen. Santa ging zitten op de bank, een beetje wijdbeens en zijn grote gestalte ruimte gevend. "Niet alleen doe jij je voor als een heel braaf meisje, terwijl wij allemaal weten hoe ondeugend je bent. Je vraagt ook nog eens om één groot Pak in plaats van de lieve kleine attenties die we altijd voor je hebben. Ondeugend, hebberig en ontevreden. Volgens mij moeten wij eens goed praten!". Ik voelde me klein worden en keek naar de punt van mijn roze muiltjes. Hoewel het best koud was beneden, kreeg ik het warm van schaamte. "Maar Santa", voerde ik aan ter verdediging, "ik doe goed werk bij de vrijwilligersvereniging terwijl ik zo’n drukke baan heb. Ik ga op tijd naar bed en eet genoeg groenten, echt waar!". Santa schudde zijn hoofd. "En denk je dat wij niet weten waarom je zo op tijd naar bed gaat? Dat wij niet gerapporteerd krijgen dat je iedere avond jezelf ligt te betasten? En dat je die arme Katje zo hebt laten staan, smachtend en geil van jou? Ohohoh, je zou toch beter moeten weten, jongejuffrouw. Nu wil het geval dat wij vandaag al bij Katje zijn geweest. Ik heb haar verlanglijstje hier. En weet je wat er op staat?" Met een draaierig gevoel in mijn maag beaamde ik dat ik het wel wilde weten. "Er staat op, dat ze maar één grote wens heeft. Dat jij een flink pak op je bevallige achterste krijgt! Hahaha, en dat komt heel goed uit. Ik zie op jouw lijstje dat je ook maar één groot Pak wilt. Zo kunnen we aan ieders wens tegemoet komen." Santa zette zijn grote voeten met de stevige laarzen extra stevig op de grond. Een elf duwde me naar voren, een andere trok me aan mijn armen en legde me gebogen over de knie van Santa. Ik kreeg wat ik had gevraagd. Eén groot, stevig Pak. Zonder zijn witte handschoenen.

Vandaag, kerstochtend, zit ik roodgloeiend aan het ontbijt. Santa wist precies, hoe ik het hebben wilde. Ik bedacht alweer snode plannen, wat ik het komende jaar moest doen om weer zo’n mooi Pak te krijgen.