Zinloos

Waarschijnlijk omdat ik heel nieuwsgierig van aard ben, daarom is het denk ik. Ik zou best voor een dag een man willen zijn.  Nee, niet vanwege penisnijd of vanuit feministische overwegingen. Ik ben uiterst tevreden met mijn vrouw-zijn.  Het is gewoon omdat ik best eens zou willen weten hoe dat voelt. Mentaal, hormonaal, emotioneel en, uiteraard, penisgewijs.

Ik propageerde meer dan eens dat mannen, als direct en indirect gevolg, van nature naar buiten zijn gericht. En vrouwen dus omgekeerd evenredig naar binnen. Dat buitenwaarts en binnenwaarts gedoe, heeft natuurlijk geen enkele wetenschappelijke basis. Het is slechts een idee van mij, enigszins proefondervindelijk en vanuit observatie.  

Maar vandaag viel het lid me op de neus. Spreekwoordelijk in dit geval, helaas niet letterlijk. Al is de dag nog niet voorbij en houd ik alle opties open. Het lid bestaande uit een bijna onstuitbare drang voor een dagje te ruilen. Ik wilde dat gewoon ook wel eens, alles aan de buitenkant.

Ik bedacht me, vanuit het niets, wat ik dan allemaal zou doen. (En niet, zoals een meisje eigenlijk betaamt, hoe het zou voelen...). Visualiseren kan ik wel, en ik werd al gaandeweg enthousiast. Want mannen zien veel meer van de interactie. Dat is nu eenmaal fysiek zo bepaald. Plassen, penetreren in allerlei openingen, ejaculeren: allemaal zichtbaar en live voor uw neus! 

Hoho, zal de oplettende lezer(in) nu zeggen: wij dames kunnen de uitwendige ejaculatie ook naar hartelust zien hoor! Ja, dat is waar. Ik heb het al vaak in alle pracht mogen aanschouwen, over alle lichaamsdelen die ik bezit.  Lustgenoot is gul als het aankomt op het visuele delen, gelukkig. Maar dat is dan toch anders. Hoe is het om jezelf te zien en het orgasme te beleven tegelijkertijd? 

Hola, en hoe zit het met de voorbind-dildo? Daarmee kunnen dames ook penetreren natuurlijk. Ik zal bekennen dat ik dit nog niet heb mogen/kunnen proberen, het staat nog op de bucketlist. Maar ook dit is anders, hoe opwindend en aantrekkelijk het schouwspel me ook lijkt. Want dan hebben we het visuele voor ons neus, maar nog steeds niet de gevoelskwestie erbij. Het lijkt me dat juist de combinatie een bijzonder geil event is.

Ik besprak mijn vertwijfeling met Lustgenoot. Bijna trok ik zelfs een verongelijkte pruillip. Vanwege de ongelijkheid enzo. 

‘Liza, je mekkert,’ onderbrak hij me. ‘Als vrouw heb je het helemaal niet slecht! Wij mannen hebben in principe maar 1 lustorgaan, jullie hebben tenminste nog verschillende ingangen en stimulipunten en jullie hebben verschillende soorten orgasmes, ik maar één. Het is spuiten of niet. Jij kunt clitoraal, vaginaal, ejaculerend, anaal...’. 

Jeetje, daar had hij zomaar gelijk. Het is ook precies de reden dat het zo leuk is om van het vrouwelijk geslacht te zijn.

‘Bovendien,’ vervolgde hij diepzinnig, ‘een dagje ruilen haalt niks uit. Als jij als vrouw in een mannenlichaam zit, geeft dat nog niet dezelfde sensatie als man in een mannenlichaam.’

‘Kom op. Eén klein ruildagje? Kunnen we dat niet eens regelen? Gewoon voor de lol, wederzijds begrip en elkaars lichaam nog beter leren kennen enzo?’ Ik kan behoorlijk doorzeuren over zinloze onmogelijkheden, moet u weten.

Vlak voor Lustgenoot nog een biertje pakte en zich wijdde aan de volstrekt oninteressante voetbalwedstrijd op tv, maaide hij alle gezeur van tafel: ‘Ik wil jou helemaal niet ruilen. Het is helemaal lekker zoals het is.’

Heerlijk, zo simpel kan het dus ook. Als vrouw nestelde ik me tevreden in zijn feitelijkheid, alle sexeverschillen bevestigend. Heel onvrouwelijk dacht ik stiekem: ‘Ik heb er lekker meer dan jij.’
Ruilen? Nee, doe maar niet. 
Was het toch nog ergens goed voor, deze zinloze ruilgedachte.