Uit de band

Taal is toch een eigenaardig fenomeen. De meest gangbare uitdrukkingen roepen soms ineens vreemde gedachten bij me op. Zoals "uit de brand springen". Tijdens een lange autorit vandaag vroeg ik me zomaar af uit welke band er dan gesprongen wordt. De huwelijksband? De autoband? De verbintenis tussen twee mensen? De "strayjacket"? Als we onze lustigheden volgen, is "'uit de band springen" dan het gevreesde gevolg? Is het daarom dat we lust zo voorzichtig benaderen, omdat we anders sociaal ontwricht raken en al onze beloftes breken? Of is het zo dat we onszelf zo in een band vastzetten, dat we om te overleven er af en toe uitspringen moeten?

Omdat Lust mijn lust en mijn leven is en ik ook nog eens een heel geil boek heb geschreven, denken veel mensen dat ik de hele dag alleen maar de meest wilde avonturen aan het beleven ben. En ik continu uit die voorgenoemde band spring. Het woord lust roept toch vaak het idee van "wellust" op nietwaar? En het gevreesde beeld dat als we de wellust de hele dag maar volgen, en we die band aan het uitspringen zijn, we terstond al onze plichten verzaken. Het kan tenslotte niet altijd feest zijn, zegt onze calvinistische inslag.

Toegegeven: ik teken er voor om een heel weekend al mijn noodzakelijkheden volkomen te negeren en me wentelend in wellust met een lustgenoot in, om, onder en op bed door te brengen. Helaas behoort dat momenteel niet tot mijn veelvuldige mogelijkheden. Zo is er momenteel geen lustgenoot en ontbreekt het me ook aan tijd een heel weekend zoiets triviaals te doen. Gelukkig bestaat mijn lust niet alleen uit wellust. De bron, mijn levenslust, heeft nog veel meer verschijningsvormen. Ik kook, ik werk, ik schrijf, ik zorg en ik leef. Ik kan al kokend ook behoorlijk uit de weet-ik-wat-voor-band springen. Al raak ik dan met regelmaat daar wat van de kook van en slaat de eetlust om in wellust.

Dat daargelaten, ik vind het intrigerend hoe we onszelf kennelijk in een band hebben gezet dat we daar zo dringend uit willen springen met tijd en wijle. En tegelijkertijd weerstand ervaren ons over te geven aan die Lust. Omdat het ons leven behoorlijk kan verstoren. Denken we.

Ik weet anders wel, dat ik na een goed potje vrijen zoveel energie heb dat ik met een tandenborstel de hele badkamer schoon kan schrobben en het dan nog leuk vind ook. Of als ik in gezelschap de hele keuken ondersteboven heb gekookt, ik rustig fluitend de afwas sta te doen. En stort ik mij vol inspiratie in werklustigheid op mijn overdagse baan als ik een hele nacht doorgehaald heb met schrijven, ondanks het slaapgebrek.

Lust geeft me de energie om de noodzakelijkheden des levens gewoon te doen en het een stuk leuker te vinden.

Dus laat die band voor mij maar liggen hoor, ik geniet ook zonder dat ik ergens uit moet springen.