Het Verslag - Workshop 1/10/16

Voor de EWA workshop van 1 oktober is het thema "het mannelijk orgasme". Waar het vrouwelijk orgasme en alle bijkomende emoties veel en vaak beschreven wordt, blijft die van de man een beetje achter. Tijd voor wat aandacht! Ik schreef hiervoor "Het Verslag".

Het Verslag

“Ik was supergeil, spoot over je heen en toen was ik moe.” En daar kan ik het mee doen. “You must be joking,” probeer ik nog, maar hij lacht me nog net niet uit en gaat gewoon verder met zijn eigen besogne.

Gisteravond waren we na een drukke week ons gezamenlijke weekend begonnen. Omdat we elkaar al even niet hebben gezien als het weekend nadert, zijn we meestal geil en opgewonden. Gisterenavond was dat niet anders en waren we al vroeg in bed beland. Geil of niet, de moeheid speelde ons parten en ons intermezzo was kort, krachtig en lekker, precies zoals hij beschrijft. 

Ik staar naar mijn laptop. Het witte blad flikkert als ik er te lang naar kijk. Af en toe typ ik wat woorden, haal ze weer weg en probeer het opnieuw. Ik zucht, dit schiet niet op. 

Bastiaan maakt aantekeningen, binnenkort geeft hij een lezing en hij wil zich goed voorbereiden. Verdiept in het opengeslagen boek lijkt het wel of hij vergeten is dat ik naast hem zit.  Stom om dan een vraag te stellen als ‘Hoe voelt dat, een orgasme voor een man?’ bedenk ik me nu. Maar ja, ik heb beloofd er een verhaal over te schrijven en ik wil precies weten wat hij dan voelt. Ik sta op en loop naar het menshoge raam dat uitkijkt over de tuin. Het weerspiegelt de harde realiteit: mijn haar in een vlassig staartje, een vormloze pyjamabroek en een slobbertrui. De ultieme schrijf-outfit, maar geenszins geschikt om je geliefde te verleiden tot gevoelige uitspraken. Ik realiseer me dat ik, wil ik een waarheidsgetrouw verslag kunnen doen, andere maatregelen moet nemen. In het voorbijgaan naar boven vlinderkus ik de blote huid van zijn nek. Verstrooid kust hij me terug in de lucht en buigt zich weer over zijn boek.

De gordijnen in mijn slaapkamer zijn nog gesloten en het bed ligt er nog net zo verward bij als in de vroege ochtend. De nu opgedroogde vlekken op het laken, sporen van passie die niet vervliegen, maken me warm. Snel trek ik mijn vormloze outfit uit, ga naakt voor mijn grote kast staan en laat mijn handen glijden over de stapel gevouwen jurkjes. Mijn lade met lingerie lijkt me meer geschikt voor mijn plan en ik stort de lade leeg op mijn bed om talloze gordeltjes, kousen en bh-tjes te sorteren. Kiezen is een kunst en omdat ik nog enigszins in de schrijf- en zucht modes zit, besluit ik eerst een douche te nemen en onder de warme waterstraal pas te kiezen.

Een uur later bekijk ik mezelf in de spiegel. Dat de zachte delen van mijn lichaam worden ingesnoerd en bijeen gehouden door een nauwsluitend zwartsatijnen korset met acht jarretelklipjes, doet wonderen voor mijn silhouet. Daarboven draag ik een witte bloes die mijn grote, net niet meer stevige, borsten strak omspant. Kousen en hoge hakken maken het geheel af. Ik zie er zelfbewust en geil uit. Cliché maar effectief. Vreemd, hoe een paar kledingstukken maken dat ik me van Ma Flodder voel transformeren in een vamp van Helmut Newton. Mijn heupen worden tegen elkaar gedrukt, wat maakt dat ik niet meer heupwiegend kan lopen, maar mijn benen hoog moet optrekken om een stap te maken en beheerst en kalm moet bewegen. De ultieme catwalk-walk.

Bastiaan heeft inmiddels het grote licht boven de tafel aangedaan, maar verder zit hij nog precies hetzelfde: over zijn boek gebogen in diepe concentratie, alsof er geen tijd is gepasseerd tussen een uur geleden en dit moment. De lamp verlicht zijn schrijvende handen, de handen die ik zo liefheb, de handen die zoveel schoonheid creëren, de handen waar ik altijd naar verlang.  Hij kijkt niet op, waarschijnlijk hoort hij me niet eens.

Mijn hakken tikken luid en afgemeten op het parket. Mensen spitsen niet hun oren maar reageren met hun lichaam en ik weet zeker dat zijn gezicht bijna onzichtbaar naar rechts draait. Uiterst langzaam en nadrukkelijk benader ik hem van achteren, ga achter zijn stoel staan en fluister zijn naam. Bastiaan kijkt schuin achter zich. 

“Tjezus,” mompelt hij, “een fata morgana...” en draait nu niet alleen zijn lichaam maar de hele stoel.

Ik lach niet. Hij ook niet. Alleen onze ogen raken elkaar aan. Na dit eerste contact, leunt Bastiaan achterover en steekt een sigaartje op. Het geluid van de aansteker verbreekt de stilte die zinderend tussen ons hangt. De rook die langzaam van tussen zijn lippen omhoog kringelt, geeft de hele kamer een erotische lading. Ik draai me in de rondte, als een danseresje in een speeldoosje maar dan in slow-motion. Met mijn billen naar hem toe spreid ik iets mijn benen, buig voorover en streel met mijn handen over de kousenrand en de jarretels. Ik voel zijn blik op mijn huid branden.

“Marijke...” fluistert hij, “kom bij me.” Ik hurk voor zijn stoel en kijk naar hem op. De enige manier voor een vrouw om verleidelijk te hurken is op hele hoge hakken en met een korset. 

Zó zitten, enigszins wijdbeens, en de jarretelbandjes aangespannen te voelen op mijn dijen en de baleinen in mijn middenrif te voelen drukken, het doet iets met mij. Alsof alle schaamte uit me wordt geperst en er geen enkele ruimte meer is in mijn lichaam voor terughoudendheid. Ik voel me mooi en ik wil hem verleiden, niets anders is er nog over.

Zijn kruis is op ooghoogte en ik zie dat zijn joggingbroek strak gespannen staat. Weer kijk ik naar hem op; zijn bleke concentratie heeft plaats gemaakt voor een rode gloed op zijn wangen en kloppende aders in zijn nek.  Hij reikt naar mij, naar mijn haar dat in een knot is opgebonden en naar mijn nek die bloot en weerloos in de opstaande kraag van mijn bloes ligt. Zijn hand voelt warm, als altijd. Hij is niet dwingend, maar zijn subtiele bewegingen maken onmiddellijk duidelijk dat ik dichterbij moet komen, dichterbij hem. Ik schuif wat naar voren en leg mijn wang op zijn bovenbeen. Bastiaan streelt de aanzet van mijn haar in mijn nek en laat twee vingers afdwalen over de bovenkant van mijn rug. Ik krijg er kippenvel van, van zijn subtiele strelingen die de elektrische lading van zijn vingertoppen naar de donzige haartjes op mijn rug doen overspringen. 

Ik schuif nog dichterbij; met mijn bovenlichaam tussen zijn benen en mijn mond licht geopend blaas ik mijn begeerte door de stof op zijn kruis. Zijn gezwollen lid reageert door opgewonden te bewegen. Bastiaan legt beide handen aan de zijkant van mijn gezicht – hij vraagt niets, nooit iets, maar ik weet. Ik weet van zijn hartstocht en zijn onderhuidse passie, ik ken iedere beweging, ik hoor aan zijn ademtocht al wat hij wil.  En ik wil niets liever dan hem dat geven, mij aan hem te geven.

Mijn vingers haken zich achter de elastieken band en schuiven zijn sweats naar beneden. Hij heeft er niets onder aan en zijn pik springt naar buiten, tegen mijn handen aan. Ik ruik hem, de geur van lust, de geur die we samen maakten gisteren in bed. Met mijn neus in zijn lies snuif ik iedere druppel geurstof op. Het zijn feromonen die me boven alles opwinden.

Om mijn plan te doen slagen moet ik niet te snel gaan nu. Het puntje van mijn tong draait zich listig om zijn eikel, die glimt en bloot ligt en waarop een traan van lust is verschenen. Ik vouw mijn lippen om hem heen en zuig hem naar binnen, tergend langzaam. Zijn magische handen worden ongeduldig en duwen zachtjes mijn hoofd naar voren om me aan te sporen. Eén keer doe ik het: ik ontspan mijn wangen en mijn tong en laat hem tot diep in mijn keel naar binnen glijden.  Nog geen halve minuut, tot ik naar adem snak en mijn saliva langs mijn mondhoeken naar buiten vloeit. Hij kreunt en buigt zijn bovenlichaam licht naar voren, drukkend tegen de bovenkant van mijn hoofd. 

“Marijke,” fluistert hij nu weer, “neem me dan.” 

Maar ik neem hem niet en maak me los van hem.

“Ben je zo geil, mijn mooie tovenaar?” zeg ik op mijn allerliefst. Bastiaan gromt, ergens vanuit de diepte.

“Zeg me dan, zeg me hoe het voelt...” begin ik nu. Met een sissend geluid perst hij de lucht tussen zijn tanden door. “Zeg me dan hoe het voelt, dan neem ik je”en lik even over zijn staande schacht.

“Je bent een kleine heks Marijke,” zegt hij.

“Het is alsof er een monster in mijn pik zit. Een monster dat honger heeft. Het is moeilijk te negeren, want als het monster wakker is, voel ik dat in mijn hele lijf. Het is een honger naar beweging, naar dat ene gevoel, een honger naar iets dat zo primair is dat alle andere aardse zaken verdwijnen. Honger naar jouw lippen, honger naar jouw kutje, honger naar je lijf....”

Ik beloon hem door zijn ballen in mijn mond te nemen en naar binnen te zuigen. Met mijn tong streel ik zijn gevoelige huid tot deze samentrekt. Ik leg een hand om zijn nu harde schacht, de huid is dun zodat het bloed dat er doorheen raast voelbaar is. Als ik hem niet vast zou houden, zou hij ongecontroleerd meebewegen in het ritme van zijn hartslag. Ik lik hem, vanaf de onderkant tot aan de vochtige eikel die groot en dik en roze is geworden. Terwijl ik mijn hand rustig op en neer beweeg, neem ik zijn top tussen mijn lippen. Het kloppen van zijn bloed neemt toe, evenredig aan mijn gretigheid. Van ademen is geen sprake meer, het is eerder het hortend ontsnappen van lucht. Ik stop als ik zijn ballen, waar ik mijn andere hand onder heb gelegd, weer voel samentrekken. Ik toom mijn eigen geilheid in en kijk even naar boven, naar zijn scherpe ogen. 

“Maar ik denk helemaal niets Marijke, echt helemaal niets!” begint hij direct. 

“Het enige dat ik wil is dat je me pijpt, met lange diepe halen, met je tong om mijn eikel gekronkeld. En ik wil naar je kijken terwijl je dat doet.” 

Hij duwt zijn heupen naar boven en houdt zijn pik omhoog. 

Zijn woorden resoneren, ik vind het heerlijk als hij zo ongeduldig wordt en zijn begeerte naar mij bijna voelbaar door de ruimte suist.

“Denken, willen en voelen zijn verschillende dingen schat,” zeg ik verbazend kalm. 

“En als je wilt dat ik doorga, neem ik geen genoegen met zo’n opmerking. Wat vóel je?, dat is wat ik wil horen.” 

Bastiaan zucht geërgerd. 

“Jullie vrouwen met je voelen...Begrijp je dan niet dat je sommige dingen niet kunt kunt uitdrukken, maar alleen kunt ondergaan? Dat ik er geen woorden voor heb, geen gerationaliseerde statements, geen ingewikkelde handleidingen, wil niet zeggen dat ik niets voel! Het voelt heerlijk, het is geil, dat is het en niet anders. En door al dat gepraat tussendoor daalt de lust wel hoor.” 

We kijken allebei naar zijn pik die hij nog steeds in zijn handen houdt, maar zichtbaar aan stevigheid afneemt. 

Ik voel me een beetje schuldig en sta op. Ik heb geen slipje aan en sta met mijn naakte poes recht voor zijn neus.  Bastiaan bedenkt zich geen moment, pakt me bij mijn heupen, glipt zijn vingers onder de rand van mijn korset en trekt mij zo binnen het bereik van zijn mond. Zijn tong meandert zich een weg tussen mijn lipjes en mijn clitoris. Ik probeer hem te sturen met mijn handen op zijn hoofd, maar met een hand pakt hij de mijne vast en houdt ze op mijn rug. Door mijn korset moet ik kaarsrecht blijven staan. In de paar minuten dat hij me drinkt, word ik zo opgewonden dat ik sta te trillen op mijn benen. Ik kreun en ik draai met mijn heupen en druk mijn bekken tegen zijn gezicht, weerloos en verlangend naar méér. Hij kent me zoals ik hem ken, hij kent mij beter dan wie dan ook, de kleinste beweging, de zachtste zucht – hij weet precies hoe hij me naar de vulkaan brengt. En stopt.

“Dus, mijn geile Marijke, wat voel je dan nu?” vraagt hij met een ironisch lachje. Ik bloos tot achter mijn oren, maar zet toch mijn rechterbeen hoog op de stoelleuning en met een losgeworstelde hand laat ik mijn vingers tussen mijn vochtige lippen glijden, zodat hij me goed kan zien.

“Ik voel dat je me zo heel hard gaat nemen,” zeg ik zo uitdagend mogelijk terwijl ik verder ga met masturberen. 

“Zo makkelijk kom je er niet van af dametje. Wat voel je nu, in je lichaam?”

Tussen de lust graaf ik naar woorden. 

“Ik voel dat mijn kutje leeg is en gevuld wil worden. Ik voel me zo warm daar binnen, zo heet, en niets anders dan wrijving zal me verlossing geven. Een vuur dat brandt, een explosie die wil ontploffen, mijn spieren die zeuren om in iets te knijpen, mijn klitje pulseert. Het is net als jeuk, als je niet krabbelt word je gek!”

Ik zie zijn pik weer omhoog komen en zijn hand op en neer gaan. De opwinding is nu zo groot, dat we beiden niets meer zeggen kunnen. Ik kijk naar hem, hij kijkt naar mij.  De woorden vallen uit mij weg, de vragen verdwijnen in ons samenzijn. 

Ik kan niet meer blijven staan en ga, met rechte rug en gespreide benen, op zijn knieën zitten. Hij rukt de knoopjes van mijn bloes, bevrijdt mijn borsten, neemt gulzig een van mijn tepels in zijn mond en bijt er hard in. Ik voel het geil langs mijn hand lopen en steek een vinger tussen zijn lippen om me te laten proeven. Het is alsof de kurk van de fles springt als zijn tong langs mijn vingers gaat. Schokkend kom ik klaar. Hij houdt me vast, al laat hij geen moment het straffe tempo waarmee hij zich aftrekt tanen. Ik weet dat hij op de rand van de afgrond staat, ik hoor het aan zijn ademstoten, ik zie het aan het glinsterende zweet dat op zijn voorhoofd en borst tevoorschijn parelt, ik zie het aan zijn pik waarop de aders nu zichtbaar zijn en ik zie het aan zijn ballen die nu zo strak staan dat alle losse huid verdwenen is. Ik wil nog meer zien, hem zien, van heel dichtbij, alles. Nog slap in mijn benen stap ik van zijn schoot, hurk en kijk in verwondering naar het hart tussen zijn benen. Ik streel met mijn vingers langs zijn ballen en kijk ondertussen afwisselend naar zijn gezicht en naar zijn rood aangelopen machtige wapen.

Met zijn mond wijd open en zijn ogen gefixeerd op mijn gezicht, houdt hij plots zijn hand stil en richt zijn pik op mij. In een magisch moment slingert hij zijn zaad over me heen, over mijn wangen, over mijn lippen, over mijn borsten en mijn handen. 

Ik voel me blij, alsof niet zijn pik maar mijn hart overstroomt en lik alles van mijn vingers en kruip weer op zijn schoot. Met zijn zaad nog op mijn tong zoen ik hem intens. Hij drukt me tegen zich aan, een beetje buiten adem hangen we samen in elkaar.

“Meisje,” zegt hij teder en kust me in mijn nek, “meisje, dat was fijn...” Ik knik en begrijp ineens dat je sommige dingen niet kunt vangen in het spinrag van woorden. Die moet je gewoon voelen. De betovering van zijn orgasme zit niet in zijn zaad, maar in mijn eigen hart.